Teamcoaching

Contextueel werken en Supervisie voor teams.

Contextueel werken voor teams

Voor wie?

De training is een aanzet om als team een contextuele attitude / hulpverleningsmethodiek vorm te geven. Teamleden worden uitgenodigd met nieuwe ogen naar de cliënt en zichzelf als hulpverlener te kijken:

      • wat is hun context?
      • wat is de betekenis van hun gedrag?
      • wat is de onderliggende vraag?
      • welke acties te ondernemen om autonomiteit te vergroten in relatie met hun context?

De inhoud van de training biedt volop de mogelijkheid tot inpassing van specifieke vragen vanuit het team en inbreng van eigen casuïstiek.

Thea Peeters

Wat vraagt het van hulpverleners?

Deze methodiek vraagt van de teamleden, zich te durven verbinden met de cliënt en diens context, zich “te laten infecteren” en elkaar daarop te bevragen / aan te spreken. Het vraagt om zelfinzicht om parallelprocessen te onderkennen en te benutten ten behoeve van de cliënt.

Het bewust inzetten van “bewegende taal” draagt bij aan de dynamiek binnen het team. De rode draad waarlangs ieders verhaal tot ontwikkeling komt, is het zoeken naar de betekenis van gedrag in het licht van het geven van zorg / het behoud van het gezin waartoe men behoort.

Opbouw van de training

6 bijeenkomsten van 3 ½ uur waarin gewerkt wordt aan:

      • attitude van de hulpverlener.
      • eigen maken van theoretische kennis.
      • eigen geschiedenis met nieuwe ogen bezien.
      • bewegend taalgebruik.
      • dynamisch hulp verlenen.
      • gebruik van duplo-figuurtjes.

De mogelijkheid bestaat om te kiezen voor extra bijeenkomsten. Hierin bespreken we de opdrachten waarin cursisten wordt gevraagd naar mogelijke overeenkomsten tussen de casuïstiek en hun eigen geschiedenis.

Supervisie voor teams in de hulpverlening

Voor wie?

Voor teams die zijn “vastgelopen”. Dit is zichtbaar aan:

      • hoog ziekteverzuim.
      • teamleden die aangeven zich overbelast te voelen.
      • verlies van vertrouwen in collega’s.
      • blijvend verzet tegen veranderingen.

Het werken in een team vraagt voortdurende afstemming op elkaar, op alle eisen die de organisatie aan de werkers stelt en doet beroep op het vertrouwen dat je nodig hebt om, met jezelf als instrument, in relatie te staan tot cliënten en je daarnaast en tegelijkertijd, te verhouden tot collega’s.

Thea Peeters

Hulpverleningsteams werken vaak met cliënten die niet of nauwelijks kenbaar kunnen maken wat zij nodig hebben, anders dan met gedrag. Met destructieve gedragingen kunnen ze teams “verleiden” tot toenemend toepassen van methodieken die “hanteerbaarheid” tot doel hebben. Hoofddoel wordt dan: ieders veiligheid waarborgen.

Wanneer dit niet aansluit bij wat de cliënten nodig hebben, zullen die door middel van hun gedrag op paradoxale wijze gaan vragen / gaan eisen. Vanuit hun sensitiviteit voor gevoelens van onzekerheid en / of onmacht bij de hulpverleners zullen ze heftig (destructief) reageren. Daarmee kunnen ze als het ware “onder de huid van de teamleden kruipen”. Dit fenomeen leidt tot parallelprocessen in het team. Er groeien gevoelens van onveiligheid en in reactie daarop, overlevingsstrategieën om ieders kwetsbaarheid te beschermen: het team gaat overleven. Helaas beperkt dit de ruimte bij de teamleden om nog te zoeken naar de betekenis van het gedrag van de cliënten. Ook is er dan weinig ruimte voor het ondersteunen van elkaar.

Supervisie kan ingezet worden om het team te versterken in het hanteren van de impact van de destructieve gedragingen van cliënten op het team / op de teamleden.

Werkwijze

Zoals gezegd zijn hulpverleners zelf het instrument om hulp te kunnen verlenen. Om die reden is het van groot belang om vanuit het contact met zichzelf, te kunnen blijven handelen. Overlevingsmechanismen belemmeren dat contact. Nodig voor herstel van contact met zichzelf, is het zicht krijgen op onderliggende, drijvende krachten van hun eigen handelen. Daarvoor gaan we op zoek naar hoe eenieder zich heeft ontwikkeld in relatie tot zijn / haar persoonlijke geschiedenis en naar de betekenis van ieders gedrag. Wat is daarvan de kracht maar ook, waarin schuilt de kwetsbaarheid.

 

De kracht van teamsupervisie zit in:

      • Persoonlijke groei door meer inzicht in eigen drijfveren tot handelen.
      • Het openbreken van parallelprocessen en de bevindingen kunnen benutten voor veranderingsprocessen bij cliënten.
      • Opbouw van onderling vertrouwen door van iedereen te vragen zich open te stellen in het belang van zichzelf en daarmee in het belang van alle teamleden.
      • Ontdekken hoe je elkaar kunt ondersteunen en elkaars krachten complementair kunt inzetten.